Payday loan


sobota, 27 kwietnia 2024

"Nie zapomnij, szkoło, tej prawdy najprostszej, że dziecku trzeba miłości, miłości, miłości."

Kornel Makuszyński

Spis treści

Organy szkoły

DLA UCZNIA

DLA RODZICA

DLA NAUCZYCIELA

Licznik odwiedzin
363552
dzisiajdzisiaj136
wczorajwczoraj924
w tym tygodniuw tym tygodniu7400
w tym miesiącuw tym miesiącu22873
gości on line 4

Kornel Makuszyński

 

  

Moje książki wędrują pomiędzy rzesze, niechże przeto grzeją ,

(...) niech nie burzą naiwnej, prostej wiary w serce człowieka

                                                                                                                K. Makuszyński ?Awantura o Basię?

 

       Nasz Patron urodził się 8. stycznia 1884 roku w Stryju koło Lwowa. Był humanistą. Już w gimnazjum odnosił swoje pierwsze sukcesy. Po ukończeniu gimnazjum studiował literaturę polską i romanistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, następnie ? literaturę francuską na paryskiej Sorbonie. Swoje pierwsze książki zaczął wydawać we Lwowie, Warszawie i Kijowie.

Zadebiutował jako poeta. Po wielu latach tak wspominał tamto wydarzenie:

Tego roku, gdy miałem lat czternaście zostałem po raz pierwszy wydrukowany. Po raz pierwszy w życiu ujrzałem Sienkiewicza (...) napisałem wiersz na jego cześć i oto ten wiersz został przyjęty i wydrukowany na pierwszej stronie czasopisma ?Polonia? wydawanego dla młodzieży szkolnej

       Makuszyński był znany ze swej dobroci i poczciwości, a przede wszystkim ogromnego poczucia humoru. Lubił uchodzić za biednego artystę, który chodzi w dziurawych butach. Kiedy dostał literacką nagrodę Poznania- dożywotnia miesięczną pensję- Antoni Słonimski napisał: Nie będzie już Kornel biadał, że musi wronę łapać na święta, bo nie ma na indyka. Nie przeczytamy już nigdy, że Kornel Makuszyński zemdlał, gdy zobaczył stuzłotówkę.

       Makuszyński realizował w swoich dziełach hasło ? od serca do serca?. Jego twórczość jest pogodna, krzepiąca i radosna. Bohaterowie powieści wzruszają i udowadniają, że dobroć ludzka jest niezmierzona, a porywy szlachetnych serc mogą uczynić cuda. Jest w twórczości Makuszyńskiego humor- dobroduszny i pobłażliwy, jest współczucie dla pokrzywdzonych, ale przede wszystkim jest wszechogarniający optymizm.

       Powieści Kornela Makuszyńskiego cieszą się od wielu lat niezmienną popularnością. Jednak największym hitem literackim okazało się ?120 przygód Koziołka Matołka?. Bohater ten liczy sobie już ponad 70 lat. Dla najmłodszych czytelników Makuszyński napisał cykl historyjek słowno- obrazkowych osnutych wokół polskich legend: ?O wawelskim smoku?, ?Wanda leży w naszej ziemi?, ?Za króla Piasta Polska wyrasta?.

      Kinematografia polska od dawna wykorzystywała powieści Makuszyńskiego. Dotychczas powstały filmy według następujących książek:

    ?Awantura o Basię? (1959, 1995),

    ? Szatan z siódmej klasy" .(1960, 2006), 


   ? O dwóch takich, co ukradli księżyc?, w której główne role zagrali Jarosław Kaczyński i ś.p. Lech Kaczyński      (1962),

 

  

   ?Panna z mokrą głową? (1994),

   ?Szaleństwa panny Ewy (1984),

   ?Przyjaciel wesołego diabła? (1986)

       Kornel Makuszyński pokochał Zakopane i każdego roku przebywał tam parokrotnie. Miłość do gór i Zakopanego nie była jednostronna. Pisarz utożsamiał się z tym miastem, a mieszkańcy doceniali tę przyjaźń, czego dowodem jest nadanie w 1931 roku. Makuszyńskiemu tytułu Honorowego Obywatela. W 1944 roku Kornel Makuszyński na stałe przeniósł się do ukochanego Zakopanego. Tu rozpoczął się ostatni rozdział z życia pisarza. Nie pisze już powieści, jest schorowany i zmęczony przejściami wojennymi, powoli popada w zapomnienie. Popada też w złą sytuację finansową. Odbywa spotkania autorskie i cierpliwie odpisuje na listy chłopców i dziewczynek z całego kraju.

      Przed śmiercią pisarza, w willi ?Opolanka?, w której mieszkał, pojawia się chłopiec prosząc o widzenie z panem Makuszyńskim. Powiadomiony, że pisarz jest ciężko chory, wyjął nieśmiało z zanadrza białą różę z prośbą o wręczenie jej ukochanemu autorowi.

       Kornel Makuszyński zmarł 31 lipca 1953 roku. W pogrzebie uczestniczyły tłumy wiernych czytelników. Jeden z przyjaciół pisarza nad otwartą mogiłą powiedział :

Był dobrym człowiekiem. Był jednym z tych, którzy dobroć utożsamiali z mądrością, a talent

z charakterem, którzy wiedzieli, że nie można być wielkim pisarzem, będąc złym człowiekiem.

Pochowano go na zakopiańskim cmentarzu z białą różą na sercu.